4 قاش ( هفتکل قشقایی بختیاری موسیقی )
وبلاگي براي دوستداران موسيقي اصيل و مقامي ، ايل قشقايي و بختياري ، ادبيات ، ورزش و طبيعت

با درود بيكران........

لالا لالا ، گل گردو، گل لاله  گل خشخاش

لالا اي سبزكوه ما، هميشه سبز و خرم باش

تو ميراثي! به جا مانده ز گردش هاي اين دوران

كه تا باقيست اين دنيا ، بمان آباد و جاويدان............

 

اواسط مهرماه سال 91 در چهارقاش، من و مادرم سر باغ بوديم و مشغول گردوچيني، براي رفع خستگي نشستيم و بساط عصرانه و چاي را آماده كرديم( جاتون خالي)........

ناگهان شنيديم كه كسي صدا مي زند آقاي طاهري!!!پس از چندين بار تكرار من متوجه شدم كه سه نفر به ظاهربيگانه و به دل آشنا، سربالايي را به سمت ما طي مي كنند ، به استقبالشان رفتم و همزمان صداي مادر را مي شنيدم كه ميگفت: دوستان آقاي صوفي هستند!!!! احوال پرسي گرمي با هم داشتيم ، يك خانم و دو آقا كه گويا مادر را مي شناختند.........

در سايه سار گردويي نشستيم و من زود رفتم و چاي آوردم ، با هم نوشيديم!بله آن بيگانگان كسي نبودند جز آشنايانمان زوج طبيعت دوست بانو منيژه غزنويان( قزوين) و جناب حامد جليلوند (همدان) و جناب مهدي مجتهدي(زنجان)......

مجله اي در دست داشتند كه به همت خود و دوستانشان و نيز اهالي منطقه سبزكوه منتشر شده بود با نام خبرنامه روستاي چهارطاق!!!

دوستان با اشتياق تصوير پدر و مطلبي در مورد مرتع داريش را كه چاپ كرده بودند به ما نشان مي دادند و ما نيز شادمان شديم البته نشاط من تنها بخاطر عكس نبود بل بخاطر اهميت محيط زيست و سبزكوه و تلاش جوانان وطن بود، به راستي سپاس گزارشان هستيم.........

گپمان گل انداخته بود كه عزم رفتن كردند و پافشاري ما نيز كارگر نيفتاد، تا خانه ايرج خان كريمي همراهيشان كردم و پس از لختي اتراق و گپ و گفت ، سوار بر پرايدشان شدند و مارا بدرود گفتند........

غرض از اين نوشته نه خاطره نويسي است و نه غرور بخاطر زندگي در سبزكوه و نه چاپلوسي، بلكه بر خود بايسته ديدم كه با قلم الكن و كلام شرمسار ، سپاس و قدرداني خود و همه اهالي منطقه چهارقاش و ايضاً سبزكوه را داشته باشيم از جواناني چنين پاك سرشت كه با هدف حفظ اين مرز پر گهر ، خالصانه و بي ريا سرمايه هاي معنوي و مادي خويش را در اين راه صرف مي كنند و تنها مقصودشان حفظ  محيط زيست كشور عزيزمان ، ايران است و در گامي فراتر گنجينه بي نظير تمام موجودات عالم ، زمين.....

از انجمن جوانان حافظ زمين ( دامون ) سپاس فراوان داريم و اميدواريم ما اهالي منطقه چهارقاش بتوانيم در حد توانايي مان شما عزيزان را ياري كنيم در پيمودن اين مسير سبز................

 

 

نوشته شده در تاريخ شنبه 20 آبان 1391برچسب:, توسط بهمن طاهری |

دونياييلاق آدام قوزه اجل قورد          چكده بو سيردن بير بير آپاردي

مبارك گجه دور يار مهمانوم            اوزانسون بو گجه سحر اولماسون

روشن ايزينگ شمع شبستانوم           گينه ده چالماسون قمر اولماسون

ياز گينه غنچه لر خندان اولانا          باغچه دوله عطر ريحان اولانا

يار حجله ايچنه مهمان اولانا            ماذون ديير بو قوناقينگ قوربانه

هچ بلبل  اختيارونان           آيره دوشماز گولزارونان

         گديرم آه و زارونان                قال صفاله بستانوم قال.......

من قوربانام سنه چكن نقاشا              خوب قلم گزدرميش گزنن قاشا

 

يار بيزدن قهر ادب گدر خشمنن        بير مسلمان توروب ثواب اديدي

اپيدي ايزندن ، آلا گزندن                حال ديلنن اونه مجاب اديدي......

 

يار بيزمنن مهربان اولسا                كل عالم يامان اولسا

واره دونيا ايلان اولسا                    حكم اولميا چالا بيلمز........

 

بو اكن ، اكن اولماز                     عشق اوته ساكن اولماز

واره قزلر يقلسه!!                        از ياروم تكن اولماز.....

 

 

 

 

 

 

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 18 آبان 1391برچسب:, توسط بهمن طاهری |

هنوز پژواك صداي آرامش بخشش با آن چهره شيرين و موقرش در كوچه پس كوچه هاي ذهن و گوشم است!!!!!!!!

سراسر فروتني و صبر و استقامت و مهرباني......

چه روزگاري داشتيم ما بچه هاي گزين! سال هاي خوب و پر بارش، دشت هاي وسيع گزين ، تپه ماهورهاي پي در پي اش ، كوه هاي نيمه مرتفع، درختان ريملك و كنار، قارچ ، كنگر، عسل كوهي، شنا در رودخانه كولواري، زمين فوتبال هاي بزرگ و كوچك، خانواده هاي خوب و اقوامي پرمهر، گله هاي گوسفند و بز و گاو و مرغ و سواري بر اسب و الاغ و ............

چه اندازه خوش بوديم و شاد!!

برتر از همه اين نعمات، حضور مردي بود در آبادي ما با ميني بوسي سرخ رنگ!

مردي كه كوه در برابر استقامتش،دريا در برابر وسعت صبرش و باران در برابر بارش مهرباني اش سر تعظيم فرو مي آوردند!!! مردي كه مرد بود.................

راننده اي كه ماشينش بسان گهواره اي بود براي تمام بچه هاي پير و جوان گزين.

راننده اي كه نهز مسافر پول طلب مي كرد و نه حتي اگر نمي داد به رويش مي آورد!!!!

راننده اي كه نه تنها ما را به مدرسه مي رساند بل به اخلاق و معنويت..........

مردي كه دبير بود ، مردي كه مربي بود ، مردي كه پدر بود يك پدر واقعي............

بهترين خاطرات همه نسل هاي مختلف جوانان گزين با اين مرد بزرگ سپري شد و چه نيك!

 هنوز دانش آموزان گزين به شوق ديدارش ،با هر صداي ماشيني سر ايستگاه حاضر مي شوند!!

هنوز اهالي روستا به عشق او، همه ماشين ها را ميني بوس و همه رنگ ها را سرخ مي بينند!!!!!!

هنوز هر مسافري كه از ماشين جا مي ماند منتظر رسيدن اوست!!

هنوز هر مسافر بين راهي در سرما و گرما منتظر اوست تا اورا در جايي نشناخته در ميني بوس مملو از مسافر جاي دهد!!!

هنوز عشاير اطراف گزين منتظر اويند تا براي رساندن يكي از آنها از هفتگل تا نفت سفيد برود!!!

هنوز و هنوز و هنوز تا هميشه و هميشه و هميشه  همه ما  منتظر او هستيم.............

  يادش گرامي باد..................

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 18 آبان 1391برچسب:, توسط بهمن طاهری |